کد مطلب:330713 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:387
آداب زیارت معصومین و امام زادگان علیهم السلام
1. غسل كردن پیش از رفتن برای زیارت .
2. پرهیز نمودن از كلام بیهوده و لغو و پرهیز از مخاصمه و در طول مسیر.
3. خواندن دعای وارده و مخصوص آن امام .
4. طهارت از حدث اكبر و حدث اصغر.(21)
5. پوشیدن جامه های پاك ، پاكیزه و نو. بهتر است رنگ جامه سفید باشد.
6. در حین رفتن به زیارت گام ها را كوتاه بردارد و با وقار حركت كند و همچنین باید خاضع و خاشع باشد و سر به زیر راه برود و به بالا و اطراف خود توجه نكند ؛ یعنی به منزلت و عظمت زیارت فكر كند.
7. خوشبو نمودن خود در غیر زیارت امام حسین علیه السلام .
8. هنگام رفتن به حرم مطهر، زبان را به ذكر تكبیر، تحمید، تسبیح ، تهلیل و تمجید مشغول كند و با فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد صل الله علیه و آله دهان خود را معطر نماید.
9. ایستادن بر در حرم شریف و اذن دخول طلبیدن و سعی كردن در به دست آوردن رقت قلب و خضوع به وسیله تصور و فكر در عظمت و جلالت قدر صاحب آن مرقد منور؛ به فكر این باشد كه ایستادن او را می بیند، كلام او را می شنود و جواب سلام او را می دهد. همچنین باید در محبت و لطفی كه ایشان به شیعیان و زائران خود دارند، تدبیر كند و همچنین در خرابی های حال خود و خلاف هایی كه نسبت به آن بزرگواران كرده است ، تاءمل كند.
10. بوسیدن عتبه عالیه و آستانه مباركه . سزاوار است برای خدا به شكرانه این كه او را به این مكان رسانده است ، سجده كند.
11. مقدم داشتن پای راست در وقت داخل شدن و مقدم داشتن پای چپ در وقت بیرون آمدن ؛ مانند مساجد.
12. رفتن نزد ضریح مطهر به نحوی كه بتواند خود را به آن بچسباند. توهم این كه دور ایستادن ادب است ، وهم (غلط) است . زیرا در حدیث آمده است كه تكیه كردن بر ضریح و بوسیدن آن شایسته است .
13. ایستادن پشت به قبله و رو به قبر منور در وقت زیارت . ظاهرا این ادب مختص به معصوم علیه السلام است . وقتی از خواندن زیارت فارغ شد، گونه راست را به ضریح بگذارد و به حال تضرع ، دعا كند. سپس گونه چپ را بگذارد و خدا را به حق صاحب قبر بخواند كه او را از اهل شفاعت آن بزرگوار قرار دهد. آنگاه در دعا مبالغه كند. سپس به سمت سر مطهر برود و رو به قبله بایستد و دعا كند.
14. ایستادن در وقت خواندن زیارت ؛ اگر عذری مثل ضعف و درد كمر و درد پا و غیره نداشته باشد.
15. تكبیر گفتن هنگام دیدن قبر مطهر، پیش از شروع خواندن زیارت .
16. خواندن زیارت وارده از سادات انام علیهم السلام و ترك زیارت های ساخته شده بی اساس كه بعضی بی خردان ، عوامانه آنها را با بعضی از زیارات تلفیق كرده اند.
17. به جا آوردن نماز زیارت كه اقل آن دو ركعت است .
18. خواندن سوره یس در ركعت اول و سوره الرحمن در ركعت دوم ؛ در صورتی كه برای آن زیارتی كه نماز آن را می خواند، كیفیت مخصوصی ذكر نشده باشد.
19. كسی كه داخل حرم مطهر شود و ببیند كه نماز جماعت برقرار شده است ، پیش از آنكه زیارت كند، ابتدا نماز بخواند. همچنین وظیفه ناظر حرم است كه مردم را به نماز امر كند.
20. تلاوت كردن قرآن نزد ضریح مطهر و هدیه كردن آن به روح مقدس مزور.(22)
21. ترك نمودن سخنان ناشایست و كلمات لغو و بیهوده و عدم اشتغال به صحبت های دنیوی كه همیشه و در همه جا مذموم ، قبیح ، مانع رزق و باعث قساوت قلب است .
22. بلند نكردن صدا در وقت زیارت .
23. وداع كردن با امام علیه السلام در وقت بیرون رفتن از شهری كه آن حضرت در آن جا مدفون است .
24. توبه و استغفار نمودن از گناهان و تصمیم به بهتر كردن حال ، كردار و گفتار خود بعد از فراغت از زیارت .
25. انفاق كردن به قدر وسع بر خادمان آستانه شریفه .
26. سزاوار است كه خدام از اهل خیر و صلاح و صاحب دین و مروت باشند و آنچه را از زائران می بینند، تحمل نمایند و خشم خود را بر ایشان فرو نشانند و بر آنها تندی و درشتی ننمایند و بر رفع حوایج محتاجین اقدام و زائرین را راهنمایی كنند.
27. انفاق و احسان بر فقرا، مجاورین و مساكین شهری كه امام علیه السلام در آن مدفون است ؛ خصوصا سادات و اهل علم .
28. از جمله آداب ، تعجیل كردن در بیرون رفتن از حرم است ؛ در وقتی كه حظ و بهره خود را از زیارت درك كرد تا برای رجوع بعدی شوق بیشتری داشته باشد.
29. سزاوار است وقتی كه زوار بسیار است ، كسانی كه جلوتر هستند و به ضریح چسبیده اند، زیارت را كوتاه نمایند و زودتر بیرون روند تا دیگر زائران هم به قرب ضریح فایز گردند.(23)
21- حدث اصغر به هر امري كه وضو را باطل كند و موجب وضو براي نماز شود گفته مي شود و حدث اكبر به هر امري كه موجب غسل براي نماز شود، مانند احتلام و جماع ، اطلاق مي گردد.
22- كسي كه زيارتش مي كنند.
23- مفاتيح الجنان ، در آداب زيارت ، ص 545-551.